2η μέρα... συνέχεια

Προορισμός τα Λουτρά Πόζαρ (Λουτρακίου). Λίγα χιλιόμετρα μετά την Αριδαία. Μπήκε στο πρόγραμμα καθυστερημένα. Το πρακτορείο εξεπλάγη ευχάριστα όταν το προτείναμε και το δέχθηκε αμέσως. 49 άτομα, όλο το πούλμαν, πάμε εκεί για πρώτη φορά.

Φτάνουμε γύρω στις 3. Η πρώτη έκπληξη, ένα χωριό γεμάτο ενοικιαζόμενα καταλύματα σε πολύ καλή κατάσταση. Στο τέλος του δρόμου η είσοδος του δημοτικού πάρκου με τις εγκαταστάσεις. Όλο πράσινο. Στα 300 μέτρα βλέπουμε τους ατμούς. Πλησιάζουμε, μια ευρύχωρη υπαίθρια πισίνα να ατμίζει και ένας καταρράκτης ζεστού νερού να ανανεώνει συνεχώς το νερό της πισίνας. Μερικοί τυχεροί με τα μαγιό τους είναι ήδη μέσα, σταθερά στους 37 0C. Δίπλα τρέχει το ποτάμι με… παγωμένο νερό.

Εικόνες καταπληκτικές. Ασφαλώς
και είχε δίκηο η φίλη η Αντιγόνη, που έρχεται χρόνια εδώ. Πρέπει να αναπληρώσω το χαμένο διάστημα σύντομα.

Τα παιδιά δείχνουν έκπληκτα. Κύριε, θα ξανάρθουμε με παρέα. Ασφαλώς και πρέπει να γίνει έτσι, κατ' επανάληψη!!

Ήδη η ώρα είναι 3 και μισή. Το στομάχι διαμαρτύρεται. Έχουμε όμως προβλέψει. Δίπλα ακριβώς μάς περιμένει μια άνετη παραδοσιακή ταβέρνα. Το λύκειο του Αγίου Δημητρίου μάς πρόλαβε και έχει ήδη στρωθεί στο φαΐ. Κανένα πρόβλημα. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία για όλους, ακόμη και αγριογούρουνο γνήσιο, αν πιστέψουμε το σερβιτόρο.

Το γεμάτο στομάχι μάς ηρεμεί και έρχονται ιδέες. Μήπως θα μπορούσαμε να κάτσουμε λίγο περισσότερο εδώ και να μεταθέσουμε τη βραδυνή διασκέδαση για την επομένη;

Το συζητάμε. Γιατί όχι. Έτσι κι αλλιώς η σημερινή μέρα είναι πολύ γεμάτη. Το συμφωνούμε.

Πήγε 5 και μισή, άρχισε να σκοτεινιάζει και να βγάζει ψύχρα. Το Καïμακτσαλάν στέκει από πάνω μας επιβλητικό. Φεύγουμε.

Αριδαία, Μαυροβούνι, Γιαννιτσά (7 μήνες εδώ δεν ξεχνιούνται), Αξιός στο δρόμο μας. Η Θεσσαλονίκη στο έμπα πάντα δύσκολη αυτή την ώρα.

Δίνονται οδηγίες για το υπόλοιπο της ημέρας.

7 και είκοσι πίσω στο ξενοδοχείο. Λίγο ξεκούραση.

9 η ώρα το φαγητό. Είναι πλούσιο, κανείς δεν έχει παράπονο. Τα γλυκά σήμερα είναι σοκολατένια.

Μια βόλτα μέχρι την Αριστοτέλους. Είναι στολισμένη με το καράβι, το δέντρο και τη φάτνη. Είναι σίγουρο, τα Χριστούγεννα έρχονται.

Στο στέκι του Φεστιβάλ Κινηματογράφου μπροστά στο ΟΛΥΜΠΙΟΝ βγάζουν εισιτήρια. Άλλοι.

Η βραδιά μάς φαίνεται πιο γλυκιά σήμερα, με λιγότερη υγρασία.

12 τα μεσάνυχτα είμαστε όλοι (σχεδόν) πίσω. 12 και δέκα μπαίνουν και οι τελευταίοι.

-Καλό βράδι παιδιά.

-Καληνύχτα κύριε.