Στο Τεχνολογικό Μουσείο ΝΟΗΣΙΣ.

Το ραντεβού μας είναι για τις 2 παρά τέταρτο. Η ξενάγηση είναι προγραμματισμένη για τις 2 και τέταρτο. Στις 1 και μισή είμαστε εκεί. Για όλους μας είναι πρωτόγνωρη εμπειρία. Αναρωτιόμαστε τι πρόκειται να δούμε. 16 μαθητές(-τριες) έχουν κλείσει θέση και για τον προσομοιωτή, να δούμε σε 3D και να «αισθανθούμε» την εξέλιξη του σύμπαντος κατά τη θεωρία big bang..
Ταμείο, εισιτήρια, συνεννοήσεις, έχουμε χρόνο να ξεκινήσουν όσοι θα πάνε στον προσομοιωτή. Ο οδηγός του πούλμαν αποφασίζει να έρθει μαζί μας. Είναι κάτι καινούριο και γι αυτόν.
Στον προσομοιωτή. Εισαγωγική προβολή διδιάστατης ταινίας για το θέμα μας. Συνεχίζουμε σε διπλανό χώρο. 6 τριθέσια καθίσματα. Κατεβαίνει μπροστά μας προστατευτική μπάρα. Φοράμε τα ειδικά γυαλιά για την 3D όραση. Ανάμεσα από τις σειρές των καθισμάτων τραβιούνται μηχανικά οι διάδρομοι. Αρχίζουμε να αιωρούμαστε και να στροβιλιζόμαστε ενώ προβάλλεται η ταινία. Ουράνια σώματα συγκρούονται, δημιουργούνται οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, οι δορυφόροι τους. Όλα αυτά γίνονται δίπλα μας, πάνω μας, γύρω μας. Δημιουργείται ζωή στους ωκεανούς. Να, προσπαθούμε να πιάσουμε το ψάρι που έρχεται καταπάνω μας. Ακόμη και οι τσούχτρες είναι συμπαθητικές, σού 'ρχεται να τις χαïδέψεις!
Απότομα τελειώνει. Τώρα που άρχισε να μας αρέσει πολύ, τέλειωσε. Κρίμα. Ήταν εξαιρετικό θέαμα, αλλά λίγο, ειδικά για τα επιπλέον χρήματα που πληρώνεις.

Έξω μας περιμένουν οι υπόλοιποι για να μπούμε στο μουσείο τεχνολογίας.

Μας χωρίζουν σε δύο ομάδες. Μπροστά μας μια θερμική κάμερα μας προβάλλει σε μεγάλη οθόνη.

Η μια ομάδα κινείται αριστερά στο Μουσείο Τεχνολογίας Μεταφορών, η άλλη δεξιά προς το εκθετήριο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας.

Το Μουσείο Τεχνολογίας Μεταφορών είναι γεμάτο με ιστορικά μοντέλα αυτοκινήτων. Μας υποδέχεται το μοναδικό μοντέλο που κατασκευάστηκε από τα Ναυπηγεία του Νεώριου στη Σύρο, με παραγγελία του εφοπλιστή Νίκου Γουλανδρή. Ένα βαρύ κατακόκκινο αμάξι, συνδυασμός μοντέλου πόλης και τζιπ που ποτέ δεν πήρε άδεια κυκλοφορίας.
Μπροστά μας το πιο παλιό και το πιο νέο από τα εκθέματα. Ένα TROYAN από τα τέλη του 19ου αιώνα. Ακριβώς δίπλα, ο ALETIS (ΑΛΗΤΗΣ!). Η ελαφριά, ανοιχτή κατασκευή της ΕΛΒΟ για τους Ολυμπιακούς του 2004. Ποτέ δεν κυκλοφόρησε.

Ανάμεσα στα διάφορα εκθέματα διακρίνουμε μοντέλα, το καθένα μοναδικό στο είδος του στην εποχή του.

Ένα FORD «T» των αρχών του 20ου αιώνα, το μοντέλο που έφερε επανάσταση στη μαζική παραγωγή αυτοκινήτων. Μια PORCHE 911, μια CADILLAC, ένα THUNTERBIRD, ένα SAAB του ΄58, μια CITROEN DS είναι μερικά από αυτά.
Από την άλλη πλευρά είναι η αίθουσα με τις κατασκευές από την αρχαία ελληνική τεχνολογία. Δεκάδες ξύλινες και σχοινένιες καλαίσθητες κατασκευές που δείχνουν σε μικρογραφία μικρές ή υπερμεγέθεις κατασκευές χρήσιμες σε ειρηνικές ή πολεμικές περιόδους.

Για τη σύνθλιψη του ελαιοκάρπου και την παραλαβή του λαδιού, την άντληση και μεταφορά υπόγειων νερών, υδραυλικά και αποχετευτικά συστήματα, μία ύδραυλις, το πρώτο πληκτροφόρο όργανο παραγωγής μουσικής, η πολιορκητική μηχανή του Δημητρίου, συσκευές μέτρησης του χρόνου, υπολογιστικές μηχανές όπως ο μηχανισμός των Αντικυθήρων, η πρώτη ουσιαστικά ατμομηχανή του Ήρωνα και τόσα άλλα!

Και ανάμεσα σε αυτές τις δύο αίθουσες, το Τεχνοπάρκο, ένας χώρος διάδρασης.

40 μηχανικές και ηλεκτρικές συνθέσεις που μας δίνουν την ευκαιρία να παίξουμε. Όλων τα πρόσωπα είναι φωτεινά. Όλοι δραστηριοποιούνται. Ο Αποστόλης πιάνει τη μια άκρη του πολύσπαστου και προκαλεί 4 μαθητές να τον τραβήξουν τραβώντας το σχοινί από την άλλη άκρη. Δεν τον καταφέρνουν! Ο Σπύρος προσπαθεί να ισορροπήσει την μπάλα με τον αέρα. Ο Κλέστι κάνει να ανάβουν όλες οι λάμπες τρέχοντας στον κύκλο του "hamster". Όλοι και όλες κάτι κάνουν. Δεν είναι απαραίτητο να ξέρουν Φυσική. Οι οδηγίες στο πάτωμα είναι σύντομες και σαφείς.

Όμως ακούγεται η φωνή της φύλακος. Το μουσείο πρέπει να κλείσει. Κανείς δεν κινείται προς την έξοδο. Προφανώς κανείς δεν θέλει να φύγει. Χρειάζεται να έρθει και ο δεύτερος φύλακας.

Τους ευχαριστούμε για τη χαρά του παιχνιδιού που μας έδωσαν. Είναι ευγενικοί. Μας διευκρινίζουν ότι αν έρθουμε σαβατοκύριακο μπορούμε να κάτσουμε από το πρωί μέχρι το βράδι.

Φαντάσου να βρισκόμαστε στη Βιλέτ στο Παρίσι ή στο Τεχνολογικό του Μονάχου.

Βγαίνουμε έξω, ο ήλιος μας στραβώνει. Είμαστε οι τελευταίοι που έχουμε μείνει. Παίρνουμε μια ανάσα, ανεβαίνουμε στο πούλμαν.

Η επιστροφή εύκολη. Τα παιδιά μπορούν να κατέβουν στην Αριστοτέλους για μια απογευματινή βόλτα. Ευχαρίστηση! Μέχρι την βραδινή έξοδο στο ρεμπετάδικο έχουμε αρκετές ώρες ακόμη.